Delegasyon zor bir konudur. İstisnasız tüm yöneticiler delege etmenin önemini kavramış olsa da planlama ve paylaşma konularında kafasında soru işaretleri taşıyabilir. Yetkilendirmenin başarılı olabilmesi için, öncelikle buna liderler inanmalı, alışkanlık ve geleneğe karşı savaş açmalıdır. Çoğu yönetici, yetkilendirmeyi "insanlara karar verme gücü vermek" olarak düşünmeye devam ederler. Bu onları hala kontrol eden olarak görmelerine ve işin özünü kaçırmalarına sebebiyet verir.

Performansı etkin bir şekilde yönetmek her yöneticinin asli görevlerindendir. Bunun sistematik hale getirilerek, ölçüm ve değerlendirme standartlarının oluşturulması şirketin etkili bir performans yönetimi sistemi olmasına bağlı olsa da kurumsal yapılar haricinde bunun pek olmadığını hepimiz biliyoruz. Olanların da ne kadar değerlendirmelere bağlı kaldığı ayrı bir konu. Birçok örgütte de böyle bir sistem olmadığı gibi düşüncelerde bile yeri yok. :)

Dünya çapında gerçekleştirdiği kamuoyu yoklamalarıyla tanınan GALLUP on yıllarca süren araştırmasında elde ettiği verileri analiz eder. Hem kişi hem de kurumu için sürekli olumlu katkı sağlayan “aktif katılım” kavramını ortaya çıkarır. Bunu da kişinin işi ve iş arkadaşlarıyla güçlü bir bağ kurması, işe gerçek bir fayda sunduğunu hissetmesi ve öğrenme fırsatlarını değerlendirmesi şeklinde tarif eder. Çalışan merkezli şirket kültürü yaratmanın çok önemi herkes tarafından bilin

Örgütün verimliliği, üretim sürecinin rasyonellik derecesi ile ölçülür; verimlilik, kaynakların ekonomik bir biçimde kullanılmasıyla ilgili olup, mekanik bir süreçtir. İnsanlar rasyonel davranırlar. İnsanların yönetiminde kişi ve grupların akılcı davranışları önem taşır. Grup üyeleri, üstlerinin rehberliği olmadan pozisyonlarının gerektirdiği ilişkileri yürütemezler. Görevlerinin sınırları belirlenmedikçe ve bu sınırlar içinde kalmaya zorlanmadıkça, kişiler yetkileri dışına ç

Liderlik tanımlarında olduğu gibi iyi bir liderde bulunan özellikler de zamana, sınıflandırmaya ve ele alınan ölçüte göre değişmektedir. Buna rağmen öne çıkan lider özellikleri vardır. Senelerdir üzerinde çalışılan bu kavram, lider olduğuna inanılan kişilerin davranışlarının incelenmesi ve onlardan beklentileri karşılama yaklaşımı ile desteklenmiştir.

Liderlik, insanların birlikte yaşadıkları ve yönetimin söz konusu olduğu her yerde gündemde olan önemli bir konudur. Yönetim, insanlık tarihi kadar eski bir konu olup günümüzdeki anlamda işletme yönetimi sanayi devrimi ile başlamıştır. Bilimsel Yönetim, Yönetim Süreci ve Bürokrasi teorilerinden oluşan Klasik Yönetim Yaklaşımı bu devrimle hayat bulmuştur. İşletmelerin daha önceden belirlenmiş kurallar ve ilkeleri doğrultusunda bir makine gibi çalışacağına inanılmıştır.

Yirminci yüzyılın son çeyreğinden itibaren etkisini hissettiren küreselleşme, uluslararası rekabet, ulusal sınırların anlamını yitirmesi, haberleşme, 113 bilgi işleme teknolojisindeki gelişmeler ve insana verilen değerin artması gibi toplumsal değişmelere bağlı olarak yönetim ve organizasyon kavramı daha geniş bir şekilde ele alınmış ve bu konuda yeni görüşler ileri sürülmüştür. Dünyada meydana gelen her türlü gelişmeye hızlı tepki veren ve çözümünü geliştiren yönetim bilimi,

1930'lu yıllara kadar klasik yaklaşım işletmelerin yapı ve işleyişine yol gösteren tek teori olmuştur. Ancak 1929 yılında dünya ekonomik krizi nedeniyle işletmelerin başarısız olması klasik teorinin dikkate almadığı bazı konuların incelenmesi gerekliliğini ortaya koymuştur. Yönetim ve organizasyonlara farklı açılardan bakan neo-klasik teori hızla gelişerek 1950'li yıllara kadar yönetim uygulamalarında bir akım durumuna gelmiştir. Neoklasik yönetim yaklaşımı temel olarak klasi

Sistem yaklaşımının temeli; fizik ve biyoloji alanlarında çalışan Ludwig Von Bertalanffy’nin genel sistem yaklaşımına dayanmaktadır. Bu yaklaşıma göre bir yapının tam olarak analizi için o yapının bir sistem olarak çözümlenmesi gerekmektedir. Sistem, birbirine bağlı ve bağımlı parçaların oluşturduğu bir bütünü ifade etmektedir

Yönetim olgusunun incelenmesinde ve örgüt sorunlarının çözümlenmesinde, bilimsel yöntem ve tekniklerinin uygulanması 19. yüzyılın sonlarına kadar gecikmiştir. Milattan önceki dönemlerden kaynaklanan ve orta çağın başlarında kilisenin de etkisiyle kuvvetlenen, ticaret ve işletmeciliğe karşı izlenen olumsuz tutum ve davranışlar gecikmenin asıl nedeni olarak gösterilmektedir. 18. yüzyılın ortalarına kadar, üretim sistemini oluşturan el sanatları ve ev sanayiinde üretim bi